Samen komen we er wel uit

Wekelijks, zo niet dagelijks, vernemen wij van de politiek en van de media dat de inflatie enorm hoog is. De energiekosten ‘rijzen de pan uit’, boodschappen doen is constateren dat er minder in de winkelwagen zit voor hetzelfde geld.

En hoe gaan onze schuldenaren/debiteuren daar nu mee om. Twee voorbeelden van thans nog lopende dossiers waarbij de personen elk voor een eigen oplossing hebben gekozen.

Betrokkene kiest haar eigen weg

Betrokkene heeft een vordering te voldoen, een schuld uit een vorige levensfase. De nieuwe levenspartner weet hier niets van. Ons werd uitdrukkelijk verzocht dit zo te houden. Onze eerste sommatie heeft betrokkene weten te onderscheppen. Er werd contact opgenomen met ons kantoor en een passende betalingsregeling werd direct getroffen. Soms vergeet betrokkene een maand of komt het een maand niet uit. De afspraak met betrokkene is dat wij geen aanmaning sturen, geen telefonisch contact opnemen en een mailbericht sturen naar een mail adres dat betrokkene speciaal voor het dossier heeft ‘ingericht’.

In beginsel hebben wij betrokkene verwezen naar schuldhulp instanties maar betrokkene wil dit geheel zelfstandig oplossen, zonder wetenschap van de levenspartner. Daar wringt wat ons betreft een beetje de schoen maar wij respecteren het besluit van betrokkene en de regeling wordt nagekomen.

Betrokkene kiest de weg naar hulp

Betrokkene is zelfstandig ondernemer en heeft zich met een product vergaloppeerd. De investering is gemaakt maar de omzetten blijven uit. Een betalingsregeling is getroffen maar wordt niet of slecht nagekomen. Telkenmale moeten wij betrokkene aan het hemd trekken voor een volgende aflossing. De antwoorden in de mailberichten tonen een mate van frustratie en deze week komt dan het ‘verlossende’ bericht. Betrokkene deelt mede de regeling niet meer vol te kunnen houden, sterker nog, de hele situatie niet meer vol te kunnen houden. Betrokkene gaat het gesprek aan met de levenspartner én de familie.

Beiden hebben tot dan toe geen weet van de financiële situatie van de onderneming. Wij hebben betrokkene direct gewezen op de website van de NVVK (www.nvvk.nl) en een schuldhulp organisatie. Betrokkene hebben wij uitstel verleend om de boel goed op de rit te krijgen. Deze week ontvingen wij een mailbericht dat de partner van betrokkene juist behulpzaam wil zijn en ook de familie springt bij in het vinden van de oplossing.

Twee voorbeelden uit de recente praktijk waarbij de één kiest voor het zelfstandig oplossen en de ander voor het zoeken naar hulp. In beide dossiers hebben wij betrokkenen gewezen op de mogelijkheden van schuldhulp en elk van hen heeft een besluit genomen/oplossing gekozen welke het beste past. In beide gevallen passen wij onze ‘workflow’ aan en houden wij een voorzichtige vinger aan de pols. Sturen bij waar nodig maar laten betrokkenen vooral in hun waarde. In beide gevallen geldt andermaal “samen komen we er wel uit”.